I knit an end to it.

Lieve allemaal,

Na lang nadenken heb ik besloten om mijn High School jaar in te korten naar een semester. Ik heb echt de tijd van mijn leven gehad, maar voor mij is het nu tijd om naar huis te gaan. Ik probeer het altijd als ik het uit moet leggen met een druppel olie in een glas met water, ready to blend in, just not able to. Ik heb geprobeerd om van alles zo veel mogelijk te genieten, maar de hoogtepunten bleven altijd maar voor heel eventjes. Nadat ik kerst hier heb mee mogen maken was ik er ziek van om steeds maar heimwee te hebben. Twee blogs geleden heb ik gezegd dat dit jaar niet alleen maar hoogtepunten zijn, maar dat je de weken en dagen daartussen ook op moet vullen. Dit heb ik geprobeerd, maar elke dag dacht ik, ‘nog maar 171 dagen, morgen nog maar 170 dagen’. Op deze manier kon ik gewoon niet genieten.

Het gevoel van heimwee is al sterk aanwezig sinds oktober, zoals jullie misschien al wel gelezen hebben. Ik durfde er eigenlijk niet aan toe te geven dat ik hier niet echt gelukkig ben, ook al heb ik zo veel lieve mensen om me heen. Ik was bang dat mensen het niet zouden begrijpen en de tijd dat ik weg ben geweest als een verspilling van het geld en tijd zou worden gezien, en ik zei ook steeds tegen mezelf dat ik een failure zou zijn als ik ‘op zou geven’. Gelukkig ben ik er nu echt honderd procent zeker van dat ik er geen spijt van ga krijgen dat ik naar huis ga. Ik heb echt een hekel aan deze uitspraak, maar haters gonna hate. Ik zie er echt heel erg naar uit om weer lekker terug in Nederland te zijn en mijn lieve vrienden en familie weer te zien.

Veel mensen reageerden met ‘oh balen’ of ‘wat vervelend voor je’. Maar ik wil even kwijt dat ik het niet teleurstellend vind dat mijn jaar niet is geworden wat ik er van had verwacht. Ik ben zo ontzettend gelukkig dat ik deze ervaring heb op kunnen doen! Ik ben een (wannabe) zwemmer geworden, heb alle typisch Amerikaanse feestdagen en festiviteiten mee mogen maken, heb geweldige vrienden gemaakt en ik heb een ervaring op kunnen doen die niemand meer van me af kan pakken (: Ik ben echt gelukkig met hoe alles is gegaan, en ik ben gelukkig dat ik nu naar huis ga.

5 maanden Amerika, dat is al meer tijd dan ik ooit had verwacht van huis weg te zijn en in een ander land door te brengen. Ik ben echt een geluksvogel!

Waarschijnlijk is mijn vlucht 17 januari, dus ik sluit af met:

Tot snel!!!

Liefs,

Jade

I'm coming home..I'm comi.. oh well, you know the song:

New experiences (:

Jaja,Veranderingen allemaal. Heb besloten om even mijn blog een nieuw verfje te geven, want ja, daar hou ik van

Mijn titel heeft een smiley zoals je ziet. Ik ben door de ups en downs gegaan, heb nog meer downs gehad, en stond op het punt om mijn koffers te pakken en met het eerste vliegtuig naar huis te gaan. Ik heb besloten om dat niet te doen, want ik wil het afmaken (for heaven's sake, finish something in your life!). Dus ja, vandaar de smiley, want deze nieuwe ervaringen maken me blij en ik wil er het allerbeste van maken! (:

,,New experiences (:''dus. Ik heb echt ontzettend leuke dingen mee gemaakt, te beginnen met mijn verjaardag. 11 november werd ik 17, het was Veteran's day, dus iedereen had vrij! Nadat ik geskyped had met iedereen, wou Christine per sé naar Target, één van de mega Amerikaanse winkels voor de mensen die het niet kennen. Toe dan maar dacht ik, want eigenlijk had ik er niet zo'n trek in om naar een supermarkt te gaan op mn verjaardag (ga liever naar de film tbh). Dus wij met Grammy naar Target, waar we per sé een uur rond moesten lopen, om vervolgens weer naar huis te gaan. Ik deed de deur open en uit alle hoeken van de kamer springen mijn vriendinnen, al SURPRISE roepende, en met de hele kamer onder de balonnen! Oooh daarom hadden ze dat uur dus nodig....
We zijn met z'n allen naar de filmInterstellar gegaan die avond. Echt een super vette film! Daarna hebben we cake en pizza gegeten en heb ik mijn cadeautjes open mogen maken, het was echt een verjaardag om nooit meer te vergeten!

21 novemberhadden we Homecoming, een soort mini gala dat gehouden werd in het cafetaria, eigenlijk een van dé American experiences waar iedereen het altijd over heeft. Blijkbaar wisten mensen op mijn school niet eens wat het was haha, vandaar dat er heel weinig mensen waren en er om eerlijk te zijn niet heel veel aan was. Maar de week ervoor was ontzettend leuk! Het was het spirit week, elke dag verkleed je je anders, zo had onze school 'Murica Monday', 'Twin Tuesday', 'Superhero Wednesday', 'Tropical Thursday' en 'Blue Out Friday' (In de kleuren van de school, wit en blauw). Verbaasde me nog hoe veel mensen er mee deden! Die donderdag had ik een fieldtrip naar Tunxis College, was echt heel leuk om te zien hoe dat eruit zag! Nu was het een community college, dus ze hadden geen dorms of sportsclubs, maar het was toch leuk om te zien (:

Op 27 November was het Thanksgiving, geweldig om mee te maken. We hadden een mega kalkoen, cranberry saus, appeltaart, pompoentaart, choco pudding taart, aardappel purree, croissantjes, wortels en stuffing natuurlijk (kruidenbrood met ui en knoflook en boter door elkaar gemixed, klinkt raar, maar was heerlijk), echt heel erg lekker allemaal!

28 November gingen we Black Friday shoppen,samen met het nichtje (Gigi) en de tante van Christine! Viel gelukkig heel erg mee met de drukte en de rijen (en ben ook niet bont en blauw geslagen de laatste Hollister sweater...). Maar man wat een deals, echt ongelooflijk! Super gaaf om mee te maken!

Van het zwemteam hadden we1 decembereen banket. Een avond met een diner, awards, speeches, gehuil en gelach! Voor elke senior werd door een junior een speech gegeven, en na die speech gaf de senior een speech voor het hele team. Ook ik moest een speech geven, nadat Christine er een voor mij had gegeven. Hield het niet echt droog helaas (': maarja, ik was gelukkig niet de enige! We hebben allemaal een mini yearbook gekregen met foto's en krantenartikelen en verhaaltjes over iedereen van het zwemteam er in! Iedereen kreeg een 'Certificate of Award', dat we deel hebben genomen aan 'Swim and Dive' en iedereen kreeg een 'most likely award' die de wij, seniors, moesten uitreiken en bedenken. Voor mij hadden ze een award 'The most foreign'.... Goh origineel (':
Aan het einde van de avond kregen we allemaal een pyjamabroek met de 'Southington High School S' er op. De seniors kregen een fleece deken met er de naam er ingeborduurd! Met de High School Ser weer op en het jaar van graduation. Bij mij stond er dus: Jade S 2015.

Even voor de duidelijkheid: Dit bedoel ik met de 'Southington High School S'

Donderdag 4 decemberdeed ik auditie voor de drama club. Dit jaar doen ze de musicalUrinetownen moest iedereen het nummer 'priviledge to pee' voorbereiden en een scene spelen. Er waren zo veel (goede) mensen en vorig jaar waren ze genomineerd voor de Halo awards voor scholen, dus de competitie was zó hoog. Ik wou het toch proberen, want mee doen aan de drama club was eigenlijk een deel van de 'High School in America Droom'.Dus ik heb auditie gedaan en moest ik afwachten tot de volgende dag voor de cast list.
Die avond heb ik mijn gastgezin een schoentje laten zetten en hebben zeSinterklaas kapoentjegezongen (: Het was echt ontzettend gezellig!

Gisteren was het dan eindelijk5 december,Sinterklaas! Ik had de wortel die nacht weg gehaald en de kom met water geleegd. Daarna had ik de krant ondergestrooid met pepernoten en chocolade munten (die we bij een Nederlands winkeltje hadden gekocht) en de cadeautjes in de schoenen gedaan (: Ze waren echt zó blij toen ze het zagen in de ochtend, mijn gastmoeder bleef maar roepen 'SINTERKLAAS CAME LAST NIGHT'! Haha het was echt heel leuk (: Daarna gingen we naar school en was ik echt super zenuwachtig om de castlist te zien.. Het eerste wat ik las was 'We made some hard decicions and are sorry that we couldn't give everybody a spot in the play, we want to thank you all for auditioning'. Daar zit ik noooit bij dacht ik, dus moet je na gaan hoe ontzettend gelukkig ik was toen ik mijn naam bij de ensamble lijst zag staan! Echt heel erg gelukkig :D We beginnen 5 januari met de rehearsels en ergens in april/mei is het optreden! Heb er echt zó ontzettend veel zin in!

Over 2 weekjes is het alweer kerstvakantie, misschien gaat het allemaal toch wat sneller dan verwacht. Bij mijn profielkan je zien dat ik (als TA het ticket heeft geboekt) 22 juni vertrek en op hoeveel procent ik nu zit (': 37% nu haha! Op facebook staat het filmpje van Sinterklaas kapoentje en ik heb ook nieuwe foto's toegevoegd (Klik hier om ze te bekijken)

Hoop dat alles goed gaat met jullie en jullie een fijne Sinterklaas hebben gehad!

Liefs,

Jade

Oktober/November

Hey hey,

Het is eindelijk een beetje herfst aan het worden, regenachtig weer, in het donker naar school, mooie blaadjes aan de bomen, koude temperaturen, I'm lovin' it (om maar even in Amerikaanse uitspraken te spreken).

De klok is een uur achteruit gegaan en mijn exchange year een stap vooruit. De afgelopen weken is er heel wat gebeurd. Twee weken geleden stuurde ik mijn CR Meral een email dat ik niet het gevoel had dat dit het jaar was waar ik de afgelopen jaren van heb gedroomd. Ik dacht dat het aan mij lag en ik al blij moest zijn dat ik een gastgezin had en in Amerika ben, maar er moest iets veranderen, want elke seconde van elke dag denken dat je liever in Nederland zit is geen goed teken. Dus stuurde ik haar een mail met alles waar ik mee zat, ik ga er niet te diep op in, maar het kwam erop neer dat de problemen niet op te lossen waren door er over te praten. Ik voelde me er niet gelukkig. Elke dag thuis komen, zonder dat je het 'thuis' gevoel hebt.
Meral stuurde mij een berichtje terug dat ze me helemaal begreep en dat zij na haar bezoekjes ook twijfelde aan de plaatsing. Ze vroeg me meteen of ik wou veranderen van gastgezin. Op die verandering was ik uit toen ik haar de mail stuurde.

Christine, mijn vriendin van he zwemteam, had al door, voordat ik het er met Meral over gehad had, dat er iets niet lekker zat en had het er met haar ouders over gehad om mij mee te nemen naar New York en leuke dagjes mee uit te nemen. We hadden het er voor de grap over dat ik wel bij haar zou kunnen wonen. 'Voor de grap' werd al snel 'Serieus te overwegen' en na de reactie van Meral of ik bij Christine kon wónen werd eigenlijk alles in gang gezet. De familie kreeg een background check en de Ayusa applicatie, en zijn goedgekeurd als 'hostfamily'. Alles ging zo snel!

26 oktober kwam Meral naar het huis van de Darlings om te vertellen dat ik zou verhuizen. Het was echt heel zwaar, want het is niet zomaar iets. Ik heb maar meteen mijn spullen gepakt en in Merals auto gepakt. De vader was boos dat ik niet eerst met ze was gaan praten, maar ik kon me, ookal zouden we praten, echt niet nog 8 maanden met hun voorstellen.

We (Meral en ik) hebben bij Panera gelunched en zijn daarna naar mijn nieuwe hostfamily gegaan, de familie Brilla. Het voelde als thuis komen. Ik was al een paar keer bij hun thuis geweest en ben ook met ze naar New York gegaan voordat ik er kwam wonen, dus ik wist waar ik terecht zou komen. Toch was het spannend, ik zag Christine alleen met zwemmen en een paar keer buiten zwemmen om, maar nu zou ik haar en de familie elke dag zien. Gelukkig zorgt dat echt totaal niet voor problemen, we zijn eigenlijk hezelfde en kunnen echt uren praten over vanalles en nog wat.

Nu geniet ik van mijn jaar in Amerika ik denk niet meer constant aan Nederland en dat ik naar huis wil. Ik heb echt geluk gehad dat ik een zelf een hostfamily heb gevonden, want anders had ik of 3 tot 6 maanden moeten wachten op een nieuwe familie in Connecticut, óf moeten verhuizen naar een andere staat óf in het ergste geval naar huis gekunt/gemoeten.

Ik wist dat ik dit moest doen, want ik heb hier zo lang van gedroomd. Ik wil niet terug kijken op dit jaar en bij mezelf denken dat het allemaal voor niets was en ik mijn tijd heb verspild. De eerste drie maanden waren oké, maar ik heb het gevoel dat het echt een leuk jaar wordt nu.

In de tussentijd heb ik ook weer wat leuke dingetjes mee gemaakt, dus die zet ik ook nog even op een rijtje:

19 oktoberben ik mee geweest naar depumpkin patch (: Het was echt heel leuk. Warme appelcider, achterop de trekker naar de pompoenvelden, eigen pompoen uitkiezen en weer terug. Ik heb em helaas niet uitgesneden, omdat we dat de dag zouden doen dat ik van gastgezin was veranderd, maarja, dit was in elkgeval een hele ervaring (:

31 oktoberwas het natuurlijk Halloween, mijn gastzusje (nu kan ik eindelijk zeggen dat Christine mijn gastzusje is haha) en zijn samen wezen Trick or Treaten, en wat een snoep hebben we opgehaald! Het regende helaas wel heel hard, maar hé alles voor the candy! Een vriendin van het zwem team had onze make-up gedaan, liquid latex om brandwonden te maken (kwam ik er even iets te laat achter dat ik daar een allergische reactie op heb... Oh well!) Was echt super gelukt!

1 novemberwas het Christeen's sweet sixteen en hadden vierden we haar verjaardag in een zaaltje met een stuk of 30 mensen! Het was echt onwijs leuk!

Nou, over een weekje is het alweer mijn verjaardag (en dan ben ik ook nog eens vrij omdat het dinsdag Veteran's day is!) en dan nog iets meer dan een maandje tot kerst en dan is het alweer bijna januari, gaat lekker (:

Hoop dat het allemaal goed gaat in het koude kikkerlandje!

Liefs, (uit dit koude kikker staatje)

Jade

P.s Ik heb nieuwe foto's toegevoegd aan het album 'oktober/november', so check it out (;

The Ups and Downs

Hey Hey,

En toen waren er alweer twéé maanden voorbij, dat betekend nog 8 te gaan! Het wordt met de dag beter, wat dus wel een goed vooruitzicht geeft haha (:

Het is wat hoor zo'n jaar weg van je familie en je vrienden, ik moet zeggen dat ik het heb onderschat. Er zijn tijden dat ik de tijd van mijn leven heb, maar ook dat ik het liefst het eerste vleigtuig naar huis zou willen nemen, want wat in hémelsnaam doe ik hier nou eigenlijk? Dan denk ik aan een van de vragen die Travel Active voor ons had voor het aanmelden: waarom wil je dit doen? Mijn antwoord en dat van vele anderen was: Het avontuur! Jezelf leren kennen! Nieuwe cultuur ontdekken!

Maar wat nou als er geen avontuur is? Of als je jezelf niet tegen komt? Of als de cultuur helemaal niet zo shokking is als dat je had gedacht? Dan zit je hier, in een nieuw huis, nieuw land, alleen. Zonder dat je echt weet wat je hier nou eigenlijk doet.

Begrijp me niet verkeerd, het is een ervaring, man dat is het zeker. Ik doe aan wedstrijd zwemmen en ik ben ervan gaan houden (wat ik hoopte in mijn vorige verhaal)! Ik denk er zelfs aan om als ik thuis ben ermee door te gaan! Ik heb vrienden gemaakt en ik spreek elke dag non-stop Engels. Ik doe mee aan de 'bondings' van het team, waar we gezellig wat gaan eten bij iemand thuis en t-shirts versieren, tie-dyen en spelletjes doen! Bij mijn gastgezin heb ik het nog steeds heel erg naar mijn zin. Afgezien van mijn 'niet betrokken' gastzusje, om het zo maar even te zeggen. In het begin was het gewoon leuk, maar nu heeft ze nergens zin in en vindt ze helemaal niks leuk, ik betwijfel het of ze het wel leuk vindt dat ik er ben. Gelukkig vinden de kleintjes Ben en Abby en de ouders het wel heel erg gezellig en fijn dat ik er ben!

Het punt is, het zijn leuke dingen die ik hier mee maak, maar het is niet altijd rozengeur en manenschijn en ik schrijf dit omdat ik wil dat de mensen die hier volgend jaar aan beginnnen, en dit misschien wel lezen, weten dat er echt top tijden zijn, maar dat je de tijd tussen die hoogtepunten ook moet doorbrengen. Het jaar is niet alleen maar Halloween, Homecoming, Thanksgiving, Kerstmis en Prom. En school blijft school, ook hier kan het verschrikkelijk saai zijn. Het voelt als een lange tijd voor mij. En voordat mensen in de verdediging schieten, ik spreek hier voor mezelf (;

En voor de mensen out there die nu in Amerika zitten en een rot tijd hebben en/of mijn gevoel hebben:

They never said it would be easy,
They said it would be worth it.

Oke even over op de hoogtepunten (om nog maar een keer duidelijk te maken dat ik die dus wel degelijk heb haha).

De afgelopen 2 weken was het Appelpluk Festival <The Apple Harvest Fest>, iets waar Connecticut om bekend staat. Elk jaar worden er 'runs' georganiseerd en ik heb samen met het zwemteam mee gedaan aan de 5KM run 'Team Lauren', een fundraiser van een meisje dat een paar jaar terug is overleden. Het geld gaat naar een scholarship voor een van de meiden van het zwemteam. Het was echt onwijs gezellig en ik heb mijn eerste 'applefritter' gehad (: Een soort mini oliebol met stukjes appel er in, echt heerlijk!

Heel New England geniet van de herfst! Overal zijn 'Pumpkin Spice'dingen te koop (typ ik al'pumpkin spice coolatte'drinkende). Kaarsen, koekjes, zeepjes, drinken (Dunkin' Donuts en Starbucks natuurlijk) zijn in alle herfst geuren en smaken te koop en de winkels zitten vol met Halloween en herfst spulletjes, is echt mooi om te zien (: Nog mooier om the zien zijn de kleuren, letterlijk de mooiste kleuren oranje, geel en rood die je ooit heb gezien!

Met het zwemteam doen we 'locker strips'. Iedereen krijgt een paper strip met de naam, kluis, kluiscode en favorites van een zwemmer van het team erop en gaan vervolgens de kluis versieren, met snoepjes, de achternaam en alles wat die persoon leuk vindt. Het is dus een verassing wie jouw kluis versierd (:

Nóg iets leuks van het zwemteam: woensdagavond is het Senior night. Onze laatste thuis wedstrijd waarbij de seniors in het zonnetje worden gezet. Helaas is het seizoen bijna over, maar we hebben nog een paar uit-wedstrijden te gaan en een banquet, maar daar horen jullie nog wel over (;

Zwemmen gaat dus heel goed, meestal doe ik met de wedstrijden de 200 relay met 3 andere meiden, een estafette van 4x 50 yards freestyle. Ik ben bezig met het leren van butterfly en dat gaat me verrassend genoeg goed af!

Oh en ik heb inderdaad Brit-Lit vervangen, ik heb nu elke dag het tweede uur een tussen uur, is wel lekker!

Nou lieve Nederlanders, ik stop maar eens, want ik denk dat jullie wel weer genoeg hebben gehoord.

Liefs,

Jade

The Daily life

Hey Hey,

Na bijna een maand in de US ben ik eindelijk een beetje gewend aan het Amerikaanse leven. De lokalen zijn iets vindbaarder en de mensen op school iets bekender. Om mee te beginnen, de eerste schooldag. Mijn super sociale skills kwamen wel heel erg van pas toen. Jammer genoeg waren die uitgerekend die dag plotseling verdwenen. Gelukkig had ik via mijn gastgezin iemand ontmoet die ook naar SHS (Southington High School) gaat, die toevallig ook het 7e period Lunch heeft. Dus ik zat in elk geval niet alleen. Mijn lunch voor die dag, pizza slice...ach jaa waarom ook niet. Mijn dagen zijn elke dag het zelfde, maar wel met leuke nieuwe vakken. Mijn Guidence Councelor ( voor de mensen die Awkward kennen, het is echt net zo iemand als Valerie haha) en ik hebben samen mijn vakken uitgekozen:

1st period: Text to film, we lezen eerst een boek, en kijken daarna de film ervan. De eerste les hadden we een vocab en reading quiz gemaakt... Ik wou me al gaan verontschuldigen dat mijn Engels niet 100% goed is, maar dat was niet nodig, blijkbaar had ik de toets beter gemaakt dan sommigen uit mijn class.(':

2nd period: British Literature, We praten over vikingen, moeten Beowulf lezen, en leren Anglo-Saxonse woorden...Dit is eigenlijk mijn lasigste klas, dus ik kijk even aan hoe het gaat en als het te moeilijk is kan ik misschien wel iets anders ervoor in de plaats nemen.

3rd period: Algebra II, eerst wilde mrs. Robertson (de guidence counselor) me in de hoogste wiskunde zetten, haha dacht het even niet! Ik zit nu in een leuke klas, en ik kan het eindelijk een beetje bij houden!

4th period: Food for Fitness, je leert over gezond eten, over mental health en over bewegen. We hebben een enquete ingevuld en gaan kijken of er iets aan het einde van het semster is veranderd.

5th period: Astronomy, hartstikke leuke mensen, wel een lastig vak. Gaat over sterrenbeelden, sterren, het uiversum, en alles er omheen. Heel interessant.

6th period, American History, fantastische lerares, leuk en interessant vak. We moesten een toets doen van alle 50 staten, the great lakes, de oceanen en wat bergen. 95% goed, en raad eens... ik hadalweereen van de hoogste scores hahaha(':

7th period, lunch. Warm eten, heerlijk.

8th period, PE aka gym, daar heb ik een aantal mensen ontmoet waardoor ik nu bij het zwemteam zit (:

Het zwemteam dus, jep. Ik en zwemmen. 5 keer in de week vanuit school tot 4 uur trainen en op zondag nog 1,5 uur erbij. Ik had een dus een meisje ontmoet die bij het zwemteam zit en ze zei dat ik er zo bij kon! Ik wou heel graag een sport doen, aangezien Travel Active heeft gezegd dat de gemiddelde exchange student zo'n 15 kg aankomt, wat ik natuurlijk niet wil laten gebeuren. Helaas is SHS een hele wedstrijd gerichte school en moet je echt goed ergens in zijn voordat je try-outs mag doen. Aangezien ik niet echt goed ben in een bepaalde sport, baalde ik enorm. Maar gelukkig kon ik blijkbaar zo bij het zwem team en dat heb ik dan ook maar aangegrepen. Eigenlijk vooral omdat het een goede mogelijkheid is om mensen te leren kennen en omdat het veel sporten is. Zwemmen zelf ben ik niet heel erg fan van, maar wie weet komt dat nog!

Vandaag hebben we voor het zwemteam pannekoeken gemaakt en verkocht, tshirts met neonpaint geschilderd en weer training gehad. Ik heb veel mensen leren kennen en ik ben zelfs uitgenodigd voor het appelpluk festival haha.

Het gaat dus goed hier, het belangrijkste is nu mensen leren kennen en leuke dingen doen. Ik heb natuurlijk wel last van heimwee, maar dankzij Skype voel ik me een stuk beter!

Nou, ik ga ook maar eens slapen. Het is nu pas 9 uur geweest, maar het was een lange dag! Elke dag gaat mijn wekker om 5:40, dus mijn bedtijd is iets vervroegd haha.

Liefs,

Jade

The Dutchies of NYC!

Hey Hey,

Het is dan eindelijk begonnnen!Op dit moment lig ik lekker in mijn nieuwe bedje te typen. De eerste week bij mijn nieuwe familie zit er op, het was een hele leuke ontmoeting! Maar daarover later (;

Woensdag 13 Augustus.

Het afscheid nemen was verschrikkelijk, ik had niet gedacht dat heet zo zwaar zou worden. Terwijl ik half aan het huilen was en half mijn famillie aan het uitzwaaien was, liep ik door de poortjes van de paspoortcontrole, gelukkig was Lana, de mama eend van de groep, ontzettend lief en troostte ze iedereen die het nodig had

De 8 uur in het vliegtuig duurden echt te lang. Ik dacht altijd dat ik vliegen onwijs leuk vond, nou dat viel een beetje tegen. Op het schermpje werden steeds dezelfde films gedraaid, dus na 3 keer halve scenes Wolverine en Pompeii te hebben gekeken viel ik gelukkig in slaap...voor een uur xD Na acht uur stonden we eindelijk veilig op de grond :D

De groep was echt heel leuk, iedereen kon met iedereen overweg en de sfeer was gewoon heel gezellig (: De rest van de woensdag hebben we doorgebracht in het hotel, en we hebben zelfs nog even in de lobby gezwommen !

Tijdens onze eerste dag in New York was mijn telefoon ook nog eens kwijtgeraakt... vast ergens tussen mijn spullen verstoppertje aan het spelen, zoals altijd. Dat dacht ik...

Donderdag 14 Augustus.

7 uur ging de wekker, na een heerlijk ontbijtje van bagels met marmelade, stapten we om kwart over 8 de bus in samen met de Duitste groep Ayusa studenten. Onze eerste stop was Central Park. Midden in de grote stad NY en geen auto te horen, echt waar. Het was echt super mooi (:

Onze volgende stop was 5th Avenue, een dure winkelstraat met Armani, Gucci en een van de grootste Apple Stores ooit! Het was mega! We kregen van onze tourguide Matt een coupon zodat we konden lunchen @Macy's, het was yummeh!

Daarna gingen we naar de 'iets' betaalbaardere winkelstraat, genaamd SOHO, met de Forever 21 en allemaal andere geweldige winkels (:

Hierna nam tourguide Jona het over. Lady Gaga en hij schijnen samen naar The Senior Prom te zijn gegaan. Leuk feitje, geen idee of het waar is. Alle tourguides hadden verschillende kleuren lightsabers als herkenningspunt, wat leuk was, want de rest van de touristen liepen achter een ingeklapt parapluutje of een vlaggetje aan. (: We zijn over Brooklyn Bridge gelopen, wat echt fantastisch was. Je zag de skyline, de rivier, Brooklyn, Manhattan, het was echt geweldig!

Next up: Times Square, waar we ons avondeten hadden in het Hard Rock café. Het was weer super lekker, mét gratis refills (wat hier overigens heel erg normaal is). Na het eten hadden we de tijd om rond te kijken. Het is net als in de films, grote billboards, lichten, advertenties, veel verkeer, heel veel mensen, er was zelfs een groep mensen die protesteerden tegen de Gaza oorlog. Vanaf de trap die midden op Times Square staat hadden we het beste uitzicht, waar ik dan ook al mijn vrije tijd nuttig aan heb verspild (;

Vrijdag 15 Augustus.

Nieuwe dag, nieuw programma. We begonnen bij het 9/11 Memorial. Het was zo indrukwekkend en mooi! Twee grote vierkante gaten met een waterval aan de rand, op de plekken waar de Twin Towers stonden. Bijna niet uit te leggen. Daarna stond er een boot tour op de planning, want we moesten het Vrijheidsbeeld natuurlijk nog bekijken! Vanaf de boot hadden we perfect uitzicht op het mega beeld! Na heeel veel foto's waren we al snel weer terug op de kant. Na de lunch zijn we naar the AWESOME Coney Island gegaan. Hier nam tourguide Gideon het over, vernoemd naar Gideon's Bible in het liedje Rocky Racoon van the Beatles...Hij was hilarisch. Eerst zijn we natuurlijk in de bekende Cycloon gegaan, de oudste achtbaan van Amerika, een houten rollercoaster.... En daarna zijn Annemarie en ik in een hele steile gave achtbaan gegaan waarvan ik de naam ben vergeten....Het was zo vet!!

Na een pizza slice the hebben gegeten bij een 'local Brooklyn pizzaria' gingen we naar Rockefeller Centre, On top op the Rock, waar je het meest geweldige uitzicht over heel New York had! In ons geval (yess lucky us), By night!

Hierna namen we afscheid van de gids en van het mooie NYC en gingen we terug naar Newark, NJ, waar ons hotel was. Het werd een gezellige nacht met de groep, omdat dit onze laatste uurtjes samen waren :S Sommigen moesten 3 uur op, sommigen om 7 uur, en ik moest op om 5 uur, want de volgende dag zouden we naar ons gastgezin vliegen.

We hebben er alles aan gedaan, maar helaas kon ik mijn telefoon niet meer terug vinden. Ik denk dat ie gestolen is, want ik heb em zonder er bij na te denken een keer laten slingeren. We hebben er een melding van gedaan, maar niemand heeft mn LG gezien of afgeleverd....

Zaterdag 16 Augustus.

Samen met de drie andere meiden van mijn kamer en nog een paar andere exchange students stond ik om 5 uur op. We kregen een ontbijtje to go...maar ik geloof dat niemand er echt iets van gegeten had. Op het vliegveld van Newark stond Lana ons bij het inchecken op te wachten. Daarna moesten we het toch echt zelf doen. Om 7 uur zat ik braaf bij mijn gate nummer, mijn vlucht vertrok om half 9, maar ik was zo bang dat ik mijn vlucht zou missen, dat ik niet eens een koffie durfde te halen (': Om technische redenen had mijn mini twee bij twee vliegtuigje ook nog eens vertraging...Maar uiteindelijk ben ik veilig aangekomen op Hatford Airport, Connecticut!

Mijn gastouders en zusje stonden me op te wachten, 'Wilkom op onze familie Jade' hadden ze op een bord geschreven. Ik vond het zo lief (: De eerste twee dagen waren wennen, maar om eerlijk te zijn voel ik me na een week al een beetje part of the family. Het gaat eigenlijk allemaal vanzelf, en dat is echt heel fijn! Ik heb mijn schoolvakken al uitgekozen en aanstaande donderdag begint dan eindelijk mijn schooljaar op Southington High! Ik heb zelfs l huiswerk gekregen, ik heb er een week voor, mn klasgenoten de hele zomer (':

Mijn hostsibblings zijn ook super leuk! We hebben mijn oudste broer, Sean van 17, geholpen te verhuizen naar zijn College in Utica, New York State. Was gaaf om te zien hoe College eruit ziet. Mijn kleinste zusje, Abby van 10, heeft me verslaafd gemaakt aan de serie Once Upon A Time, 1 seizoen in 3 dagen...I don't mind at all!

En wat mijn lieve oude Lg optimus L7 betreft: Ik heb em vervangen voor een Iphone...Elk nadeel heeft zijn voordeel (:

Liefs,

Jade

P.s Misschien leuk om te weten, waarschijnijk niet:
Ik was letterlijk net klaar met typen toen ik opeens iets voelde kriebelen op mijn schouder. Ik dacht dat het een haartje was, maar helaas. Daar zat ie dan. De eerste amerikaanse spin die mij even kwam gedag zeggen. Ik probeer het zo lief mogelijk te typen, maar om eerlijk te zijn; ik kon wel janken. Hij was zó groot! Sandy en Shawn hebben overal gezocht, maar natuurlijk konden ze hem niet vinden. Dus nu lig ik op de bank. Alleen. In de woonkamer.

Wetende dat er een mega spin in mijn kamer slaapt.

2 weeks left!

Heyhey,

Reismee.nl heeft helaas een storing gehad, en daardoor ben ik alle e-mail adressen, reacties en mijn laatste blog kwijt, vul dus als je mijn jaar in Amerika wil volgen nogmaals je e-mail adres in, Dankjuliewel !

12 juni kreeg ik dus te horen dat ik ben geslaagd. Wat was ik blij! Echt ongelooflijk, want dit betekende dus dat ik echt naar Amerika toe zou gaan! Toen had ik nog helemaal niet door wat voor impact de laatste weken op me zouden hebben. Ik ga iedereen zo erg missen en ik heb mezelf zelfs afgevraagd of ik dit wel zou moeten doen. Hier moest ik even doorheen, want ik weet zeker dat het een top jaar wordt om nooit meer te vergeten! Het is zo dichtbij, nog maar 2 weekjes! Deze droom begon 3 jaar geleden, een jaar geleden heb ik me ingeschreven en nu vertrek alweer bijna, time flies!

We zijn nu druk met de voorbereidingen:wat neem ik mee voor een jaar?Mijn visum is gelukkig al goed gekeurd, nu wachten tot die samen met mijn paspoort wordt terug gestuurd, anders kan ik niet eens weg (;

Ik heb er ontzettend veel zin in!

Liefs,

Jade

CT, The Constitution state!

Heyhey,

Vorige week vrijdag ben ik door een aantal mede studenten die ook naar Amerika gaan er op gewezen dat ik niet meer op de AYUSA site sta...

Iedereen weet wat dat betekent... een gastgezin is van plan je te hosten!!

Ik werd natuurlijk kei zenuwchtig van het idee, zo snel al..of zou er iets mis zijn met mijn profiel..? Ik ben natuurlijk weer veel te ongeduldig om te wachten op het nieuws, dus belde ik Travel Active op, ze hebben me op een vriendelijke manier duidelijk gemaakt dat ik niet zo ongeduldig moet zijn....(;

Dus na een week lang elke minuut van de dag de telefoon in de gaten te houden, werd ik donderdag 6 februari gebeld door Suzanne!

"ik heb goed nieuws voor je Jade......"

Ik kon wel huilen van geluk, een gezin heeft mij uitgekozen!
Ze wonen in Southington, Connecticut, 2,5 uur rijden van NYC!

Hoorde ik dat nou goed? In het Noord-Oosten? Dat was echt het laatste dat ik had verwacht. Colorado, Arizona, Utah, ik zat meer in die richting te denken.

Ik ben dit programma begonnen met een 'picture perfect'idee. Mooi huis, misschien wel op een ranch, ergens midden in Amerika, in themiddle of nowhere...
Maar die gedachte is allang weer weg. Ze zeiden ook, "verwacht niets, doe zonder verwachtingen mee, dan valt het alleen maar mee..."
Dat heb ik geprobeerd, het is me niet helemaal gelukt, maar uiteindelijk ben ik dolgelukkig met de onverwachtse plaatsing.

Ik kom te wonen bij de familie Drzewiecki-Darling. Het gezin bestaat uit vader Shawn, moeder Sandy, Zoon Sean van 16, Dochter Darci van 15 (dat zijn de kinderen van Sandy uit een ander huwelijk), Ben van 10 en Abby van 9 (de kinderen van Shaun)
Ze hebben 3 katten, 1 hond, 2 hagedissen en 3 vissen.

Ik heb al mail contact met ze en ze komen over als heel relaxte en vriendelijke mensen. Ik durf te zeggen dat ik het niet beter had kunnen treffen.
Ze willen me van alles laten zien en zijn heel erg blij met mij als exchange student!

Steeds als er een vooruitgang is zeg ik dat het steeds echter voelt, nou, dat toppunt is bereikt! Het is nú pas echt echt (:

Liefs,

Een heel blije Jade